| dc.description.abstract | Med denne oppgåva ønskjer eg å sjå Stavanger som ein global aktør i den interurbane konkurransen, og framhever kultur som eit satsingsområde i denne samanheng. Eg vil peika på strategiar Stavanger brukar for å framheva seg som attraktiv by i ein global kontekst, og ser på kultursatsing som ein strategi for å byggja opp imaget til byen. Eg vil peika på Stavanger si orientering mot det eg kallar standardiserte og differensierte konkurransereglar i den interurbane konkurransen. Slik kjem eg inn på Stavanger si satsing som europeisk kulturhovudstad 2008, noko eg ser på som ei orientering mot standardiserte strategiar. I tillegg ser eg utviklinga av Stavanger Øst, der kulturnæring og gentrifisering spelar ei viktig rolle, som orientering mot ein slik standardisert strategi. Å bruka standardiserte strategiar kan vera med på å styrka imaget som global aktør. Slik set byen seg i samanheng med andre byar som nyttar same strategiar. Til dømes er Stavanger no i eit nettverk av tidlegare kulturhovudstader, noko som formar imaget til byen. Men i tillegg til å bruka standardiserte strategiar, er det eit mål å differensiera seg frå andre byar. Dette er viktig for å skapa seg eit image som gjer byen meir attraktiv som turistmål, arbeidsplass og bustadområde. Eg ser på arkitekturprosjektet Norwegian Wood som eit prosjekt Stavanger brukar for å skapa seg eit differensiert image som trehusby og kunnskapssenter for miljøvenleg, framtidsretta trearkitektur.
Eg ser kultur som ein viktig sektor, ikkje berre isolert sett, men i ein større samanheng. At Stavanger gjer ei eksplisitt satsing på kultur er eit uttrykk for ein klar politisk og økonomisk strategi. Denne utviklinga i Stavanger ser eg i samband med globale neoliberale urbaniseringsprosessar med eit økonomisk fokus. I den neoliberale diskurs spelar kultur ei rolle som økonomisk reiskap og som ein generator for urban regenerering. I Stavanger spelar kultursatsinga ei eksplisitt rolle i å gjera regionen til ein meir attraktiv stad å bu i, jobba i og vitja. Her blir kultur framheva som ei økonomisk søyle som kan vera med på å gjera byen mindre sårbar for svingingar i oljenæringa. I tillegg til å peika på Stavanger som ein brukar av standardiserte og differensierte strategiar, drar eg parallellar frå kultursatsing og imagebygging til politikk og økonomi, då offentleg-private samarbeid gjer seg gjeldande på byutviklingsstrategiane i byen. | en |
